Avatar (3D)

In 1997 duurde het 44 dagen voordat ‘Titanic’ een opbrengst van $ 300 miljoen had behaald in Amerika alleen. Avatar heeft dezelfde mijlpaal bereikt in slechts 15 dagen. Wereldwijd zit de film al op $ 800 miljoen. And counting… James Cameron kan wat dat betreft tevreden zijn. Heeft hij echter net zo’n indrukwekkende film gemaakt als 12 jaar geleden?

Ik ga er kort over zijn en beantwoord de vraag met een volmondig “ja”! Daar waar George Lucas de fout maakte een bestaand universum te verdigitaliseren heeft Cameron een geheel nieuwe wereld bedacht, waaraan de kijker zich – bijna referentieloos – helemaal over kan geven. Het is een fantasy wereld waar talloze illustratoren en striptekenaars zich al jaren in begeven, maar die deze keer in 3D op totaal overtuigende wijze in extreem detail tot leven komt voor je ogen.

In het jaar 2154 wordt er onderzoek gedaan op de planeet Pandora, waar de zogenaamde Na’vi’s wonen. Het is een volk van grote blauwe wezens die heel dicht bij de natuur staan. Zo’n onderzoek is tweeledig natuurlijk. Wetenschappers (waaronder Sigourney Weaver) zijn serieus geinteresseerd in deze planeet en al wat er op leeft. Een rijke ondernemer (Giovanni Ribisi) zit alleen maar achter het zeldzame en extreem waardevolle mineraal ‘Unobtainium’ (beetje suffige naam afgeleid van het woord ‘unobtainable’, niet verkrijgbaar) aan, die hij desnoods met grof geweld van het leger in bezit wil krijgen. Knappe koppen hebben een Na’vi lichamen nagemaakt. Het is mogelijk voor een mens om op een virtuele manier in het lichaam van zo’n Na’vi lichaam te komen en deze te ‘besturen’ alsof het lichaam van jou is. De aan zijn benen verlamde Jake Sully (Sam Worthington) neemt de plek van zijn overleden broer in om door middel van zo’n Avatar de nieuwe wereld van Pandora te onderzoeken.

Het is een vrij simpel verhaal van goed en kwaad. Van bewustwording, het leren kennen van een ander volk, hun gebruiken, hun visie, hun wereld. Een wereld waar je eerbied voor moet hebben. Dat scoort natuurlijk goed in deze tijden van planetaire bewustwording. Het deed me enorm denken aan een film als ‘Dances With Wolves’, waarin een luitenant uit het leger (denk Jake Sully) stukje bij beetje (ook die film duurt 3 uur)in aanraking komt met de Indianen (denk Na’vi) en inziet dat dit geen domme wildemannen zijn. Ook de indianen staan dicht bij de natuur en hebben daar uitermate veel respect voor. Er komt een hoop spirituele poespas bij kijken, die we bij de Na’vi ook terug zien. Kortom, hetzelfde verhaal in een nieuw jasje. Maar het nieuwe jasje is wel een visueel overrompelende ervaring. Het heeft niet zo veel zin om in woorden te vatten wat je te zien gaat krijgen, dus ga deze film gewoon bekijken, in de bioscoop, het liefst in 3D, want dit procédé wordt zeer efficiënt en ondersteunend toegepast.