Macabre

Aangekondigd als Indonesische martelhorror. Die kans laat ik me natuurlijk niet ontgaan.

Een groepje jonge mensen (vrienden/familie waaronder een hoogzwangere vrouw) pikken een beroofd meisje op om haar thuis af te zetten. Als dank vraagt het meisje of ze nog even binnen willen komen, om te bedanken en kennis te maken met haar moeder. Moeder biedt hen wat rust en eten aan. De groep accepteert de uitnodiging na enige aarzeling.

Moeder en ook zoon komen wat vreemd over, maar het mag de pret van het geweldig smakende eten niet drukken. Tot de hoofden van de gasten beginnen te tollen en stuk voor stuk neervallen omdat er iets in het eten zit. Moeder spreekt de verontrustende woorden in het Nederlands (!): “Adam, zet de gereedschap klaar”.

Gastvrijheid in Indonesië is ook niet meer wat het geweest is. Het wordt opeens een even zakelijke als bloederige ‘verwerking’ van de gasten. De tijden van de Stille Kracht zijn voorbij. Hier komt een ronkende kettingzaag aan te pas. Op de overbekende en in vele films herhaalde vraag “waarom doe je ons dit aan” is dit keer ook nog eens een passend antwoord.

Het exotisch Oosterse laagje van de film is flinterdun. Het zou net zo goed uit Amerika kunnen komen deze film. Dat is jammer. Wat erger is, is dat de film veel te lang door gaat met dezelfde handelingen. Reddingen op het laatste moment en talloze wederopstandingen waar Jezus zelf jaloers op zou zijn.

Er zit genoeg martelhorror in, met hier en daar een fijn griezelmoment, maar dat weegt niet op tegen het net benoemde nadeel.

Stemoordeel: zozo