You’re Next

Gisteren deze film gezien. Meteen viel me op dat er links zitten tussen de verschillende acteurs, regisseur… Zo speelt Ti West een rol (die van filmmaker!), terwijl hij zelf diverse horror films heeft geregisseerd/geschreven (The House Of The Devil, V/H/S, The ABS’s Of Death). Ti kent acteur Joe Swanberg dan weer van Second Honeymoon, het door hem geregisseerde segment uit V/H/S, kent Joe collega A.J. Bowen dan weer van het beklemmende A Horrible Way To Die en komen de zaken uiteindelijk samen bij de regisseur van You’re Next, Adam Wingard, die een vinger in de pap had bij alle hiervoor genoemde films. Zie ik echter vandaag in het Canadese Rue Morgue magazine als ik deze snel doorblader dat bij een artikel over You’re Next een heel schema zit waarbij de connecties tussen alle betrokkenen onder het kopje ‘The Pack’ zijn gerangschikt. Dus voor een volledige stamboom moet je dat blad er bij nemen en dan kun je meteen een groot artikel lezen over Frankenstein’s Army en Richard Raaphorst!

Terug naar de film. Die begint met het bekende werk. Een woning, gemaskerde belagers en twee moorden om de toon te zetten. Een soort van proloog. Heb ik uw attentie? Ja hoor… Vervolgens worden er diverse karakters geïntroduceerd. Vader en moeder, die zoveel jaar getrouwd zijn en dat gaan vieren in hun mooie maar erg afgelegen (natuurlijk) woning met hun kroost bestaande uit drie zonen en een dochter, die allemaal hun ‘better half’ meenemen. Ik tel dus tien kleine biggetjes. Als kijker weet je meer dan de personages. Je weet dat deze nietsvermoedende mensen ten prooi zullen vallen aan die belagers. Een element van dreiging die bij de kijker alvast de spanning opbouwt. Maar voordat het zover is, merk je dat dit niet zo maar een doorsnee slasher gaat worden. Daarvoor wordt er te veel tijd besteed aan de diverse karakters en hun niet altijd even vriendelijke houding ten opzichte van elkaar. Zoals dat in wel meer families gaat: we doen het omdat het hoort, maar ondertussen ergeren sommige mensen zich kapot aan elkaar. Die ergernissen dreigen te gaan ontsporen bij het gezamenlijke diner, maar krijgen de kans niet als het noodlot toeslaat en de eerste dode valt. De naast het tweede slachtoffer in bloed geschreven tekst “you’re next” doet vermoeden dat de moordenaars alle biggetjes af zullen gaan. Maar één biggetje geeft zich niet zomaar gewonnen…

Hier doe je het dan weer voor. Al die slechte (slasher-)films kijken om dan heel af en toe toch nog een goede te vinden. De film doet namelijk heel veel goed, ook al is niet alles even voor de hand liggend, voor wat betreft de handelingen ten aanzien van het probleem dat zich aandient. De film is vrij bruut, zonder dit uit te buiten in over te top splatter. De toon is serieus, wat zeg ik, beklemmend en angstaanjagend en hoewel de clou wat vergezocht is (en verder niet wordt onderbouwd), neem je dat voor lief, omdat je totaal meegaat met dat ene biggetje dat zoveel mogelijk nuchter en praktisch probeert te handelen, om anderen en zichzelf te kunnen redden. Een aldus geslaagde variant op het zo bekende thema.