Jaren geleden schreef ik voor het helaas ter ziele gegane blad MUSIC minded. Een gratis muziekblad voor en door liefhebbers. Ergens in 1999 kreeg ik weer wat cd’s mee om te beluisteren en er over te schrijven. Daar zat Science Fiction bij van de Duitse band Blackmail. Als ik de cd opzet hoor ik de eerste tonen van Londerla en ik ben direct verkocht. In de rubriek ‘Focus On’ schrijf ik mijn eerste stukje over deze band en nadien zullen er nog enkele recensies van latere albums volgen, want ja, zo lang zijn deze jongens al bezig. Via een klein label genaamd bluNoise worden ze opgepikt door het grote Warner en al gauw zijn ze één van Duitsland meest geliefde alternative rockbands en graag geziene gasten in Japan. Maar Nederland komt een beetje in het vergeethoekje. Nu Warner al weer een gepasseerd station is, kleinere labels de muziek van de band uitdragen en zanger Aydo Abay is vervangen door Mathias Reetz wil hun huidige manager Christoph Storbeck van Striker Entertainment daar iets aan gaan doen. Vandaar dat de door de wol geverfde muzikanten nu hun kunsten mogen vertonen in de Melkweg, als voorprogramma van Filter.
Die kunsten komen voornamelijk van de laatste twee albums waar Mathias op te horen is. Qua stem ligt hij niet zo ver van de vorige zanger af, waardoor het geluid van de band niet rigoureus is veranderd. Door de jaren heen is hun palet misschien iets breder geworden, zoals de poppy kant in Kiss The Sun van hun laatste album dat simpelweg II heet laat horen, maar ze spelen vanavond net zo goed hun nieuwe single The Rush, dat meer uptempo is, een heerlijk (tegen)ritme kent en het zo bepalende gitaarwerk van het muzikale brein Kurt Ebelhäuser laat horen. Of nog een andere invalshoek bij het zwaardere Impact dat heerlijk beukt. Opvallend is dat er een vijfde man op het podium staat, die de verzorging van de ‘aparte geluidjes’ voor zijn rekening neemt. Die heb ik nog niet eerder gezien. Gelukkig wordt het oudere werk niet helemaal vergeten en komt het heerlijke It Could Be Yours voorbij en ben ik verrast vanwege het niet zo opvallende (Feel It) Day By Day. Als je al zo lang fan bent mis je natuurlijk persoonlijke favorieten, maar ik ben allang blij dat ik de band na zoveel jaar weer eens live zie en geniet van het krachtige optreden dat ook de rest van de aanwezigen niet onberoerd laat als ik de respons zo hoor. In 2001 liet toenmalige zanger Aydo mij weten dat de band live wil rocken en als ze voor een publiek spelen dat nog onbekend is met hun muziek moet er een groove ontstaan. Aan die visie is niets gewijzigd en de groep eindigt vanavond met het groovy stuwende Friend van hun album Friend Or Foe dat ze over laten gaan in het vuig rockende instrumentale stuk van Images Of Devils Burn, dat afkomstig is van die andere band van gitarist Kurt Ebelhäuser, Scumbucket.
Na afloop ga ik naar de merchandise stand waar ik met Christoph heb afgesproken. Ik bedank hem voor het regelen van mijn toegang (CHRISTOPH: VIELEN DANK!) en we praten wat over de band en de hernieuwde poging om ze in de Benelux te introduceren. Bij de conversatie voegt zich Ton van der Werf, Marketing Consultant van Converse Benelux en de man achter de Converse Mixtapes, die me vertelt over zijn werk, hoe dat in zijn werk gaat met het verzamelen van nummers van nog niet zo bekende indiebandjes voor de tapes en het dikke budget dat hier (gelukkig!) voor beschikbaar is (Converse is na Nike het grootste schoenenmerk in Nederland). Christoph en Ton delen verhalen vanuit hun ervaring in de muziekwereld en als ik na een tijdje met Christoph mee loop naar buiten (hij wil even roken) zegt hij dat ik mee moet lopen naar de tour bus, zodat ik de band kan ontmoeten. Ze staan inderdaad net in te laden en ik schud de hand van Mathias (klein en fijn) en loop door naar Kurt (grote beer) waarmee ik een tijdje praat en herinneringen ophaal aan de handvol optredens die ik van de band heb gezien. Hij is verrast over het feit dat ik al zo lang fan ben en weet zich alle optredens en zalen nog te herinneren. Dan neem ik afscheid en zeg hem toe dat ik er weer bij zal zijn in Haarlem, waar ze op 8 november in het café van Patronaat zullen spelen. Een concert dat trouwens GRATIS toegankelijk is en een reden te meer voor liefhebbers van melodieuze alternatieve rock om deze band alsnog (of nogmaals) te gaan bekijken!!!
Ghosts of my Life 